Veel christelijke gelovigen vragen zich waarschijnlijk af of het een zonde is om een tatoeage te laten zetten. Nou, dit hangt af van wie ze het vragen. Er zijn christenen die geloven dat het een zonde is. Een vers in de Bijbel bevestigt dat is Leviticus 19:28, waar staat: "Gij zult geen stekken in uw vlees maken voor de doden, noch enig teken op u tatoeëren: Ik ben de Heer." Dus, waarom staat dit vers in onze Bijbel?
Het verlangen van God is dat Zijn volk apart gezet wordt van sommige andere religieuze praktijken, zoals heidense aanbidding en tovenarij. Als we naar het vers in de context kijken, kunnen we zien dat het specifiek betrekking heeft op enkele heidense religieuze rituelen.
Heeft dit vers echter enige relevantie voor mensen in deze tijd? Het heeft. Iedereen die een tatoeage krijgt, moet zich afvragen waarom hij de tatoeage krijgt en wat de betekenis van die tatoeage is. Ze moeten ook nadenken of de tatoeage een uitdrukking is van hekserij, heidense symboliek of aanbidding.
- Wat zegt de Bijbel over tatoeages?
Tatoeages zijn erg populair in de wereld, nu meer dan ooit. Het aantal mensen met tatoeages is de afgelopen jaren enorm toegenomen. Tatoeages zijn niet meer alleen voor delinquenten of rebellen. De scherpte van rebellie, die historisch verbonden is met tatoeages, begint af te nemen.
Het Nieuwe Testament zegt niet zomaar iets over of een gelovige in Jezus Christus wel of niet een tatoeage kan krijgen. Daarom kunnen we niet zeggen dat het krijgen van een tatoeage een zonde is. Vanwege de stilte van de Schrift valt het geïnkt worden onder de categorie van een 'grijs gebied', en de gelovigen moeten hun overtuigingen in de zaak volgen, met respect voor degenen die verschillende overtuigingen hebben.
Veel christenen worstelen met de vraag of tatoeages zijn toegestaan of niet. Velen van hen zijn van mening dat tatoeages vallen in de categorie van 'betwistbare zaken' waar de Bijbel niet duidelijk is.
De passage in Leviticus, inclusief enkele omringende teksten, gaat in het bijzonder over heidense religieuze rituelen van de mensen die rond de Israëlieten leven. Het verlangen van God is, zoals we al eerder zeiden, om zijn volk te onderscheiden van andere culturen. De focus hier verbiedt wereldse en heidense aanbidding, evenals hekserij. God verbiedt zijn heilige volk om deel te nemen aan afgodische en heidense aanbidding en tovenarij, die de heidenen imiteren. Ook doet hij dit uit bescherming, omdat hij weet dat dit hen zal wegleiden van de ene ware God.
Er wordt echter gezegd dat de overtuiging dat het niet alle uitingen van tatoeages verbiedt. Cultureel, maar ook specifiek, zijn de Amerikaanse tatoeages de afgelopen 20 jaar sociaal acceptabeler geworden.
Bovendien is het in sommige kerken heel normaal om mensen met tatoeages te zien. Niet iedereen heeft ze, en er is geen oordeel over elkaar, tatoeage of niet. Er is een geloof dat God veel meer begaan is met de harten van mensen dan met het uiterlijk van een persoon.
Per slot van rekening zegt de Bijbel in Openbaring 19:16 dat Jezus een tatoeage op Zijn dij heeft, en Hij heeft er een op Zijn gewaad en op Zijn ding, een naam geschreven, met de tekst KONING DER KONINGEN EN HEER DER HEREN.
Hier zijn verschillende bijbelse principes die mensen kunnen toepassen om een tatoeage te krijgen:
- Kinderen moeten hun ouders eren en gehoorzamen. Voor een minderjarige een tatoeage laten zetten in strijd met de wensen van zijn of haar ouders is bijbels ondraaglijk. Tatoeages geboren op rebellie zijn zondig.
- Uiterlijke versiering is niet zo belangrijk als de ontwikkeling van het innerlijke zelf, en het zou niet de focus van een christen moeten zijn. Iemand die een tatoeage wil om de aandacht te trekken of bewondering te wekken, heeft een zondige en ijdele focus op.
- God ziet alleen ons hart, en onze motivatie voor alles wat we doen moet zijn om God te verheerlijken. Motivaties voor het krijgen van een tatoeage, zoals passen in, of opvallen, schieten tekort voor de glorie van God. De tatoeage zelf is misschien geen zonde, maar de motivatie kan het wel laten worden.
- Onze lichamen en zielen zijn verlost en behoren toe aan onze Heer. Het lichaam van een gelovige is de tempel van de Heilige Geest. Hoeveel aanpassing van die tempel zou passend zijn? Is er een grens die niet mag worden overschreden? Is er een punt waarop de verspreiding van tatoeages op één lichaam ophoudt kunst te zijn en zondige verminking wordt? Dit moet een kwestie zijn van individuele reflectie en eerlijk gebed.
Er is dus nog steeds een belangrijke vraag: is het krijgen van een tatoeage een vorm van heidense, wereldse aanbidding vandaag de dag nog steeds verboden door God? Het antwoord kan ja en nee zijn, omdat sommigen het als een zonde beschouwen, terwijl anderen geloven dat het niets met religie te maken heeft. Het komt allemaal neer op persoonlijke overtuiging, en we moeten nooit proberen onze overtuigingen aan andere mensen op te dringen. Uiteindelijk zal de beslissing tussen God en ons zijn.
Opmerkingen