De aso, een mythisch dier dat zowel een hybride hond als een draak is, fungeerde als een beschermend beeld tegen kwaadaardige geesten. Dit dier werd ook vaak gebruikt, niet alleen in tattoo-kunst, maar ook op schilden, draagzakken en huizen.
Het Dayak-volk, ook gespeld als Dyak, Nederlandse Dajak, is de inheemse bevolking van Borneo, een eiland dat deel uitmaakt van de Maleisische archipel, ten zuidwesten van de Filippijnen, ergens in de buurt van Indonesië. Het is eigenlijk een losse term voor meer dan 200 rivieren en etnische subgroepen die in de heuvels wonen, die voornamelijk in het centrale en zuidelijke binnenland van Borneo liggen, elk met zijn eigen dialect, gebruiken, wetten, evenals territorium en cultuur, ook al zijn gemeenschappelijke onderscheidende kenmerken gemakkelijk te identificeren.
Historisch gezien leefden deze mensen langs de rivier voornamelijk in langhuisgemeenschappen, zelden met meer dan enkele honderden leden, en ze volgden hun afstamming via zowel de mannelijke als de vrouwelijke lijnen. De basiseenheid voor hen was het gezin, en kinderen bleven bij hun ouders tot ze trouwden. Ondanks het gebrek aan eenheid tussen groepen die nauw verwant zijn in taal, gewoonten en huwelijk, zocht een jongen zijn bruid vaak buiten zijn eigen dorp en ging in haar gemeenschap wonen.
De inheemse bevolking van het hart van Borneo staat vaak bekend als Dayak. De term is bedacht door Europeanen en verwijst eigenlijk naar de niet-Maleisische en niet-islamitische inwoners van zowel centraal als zuidelijk Borneo.
De Dayaks zijn vredelievende mensen die leven volgens de gebruikelijke regels of adat asal die elk van hun hoofdactiviteiten regelen. In het verleden waren er bij de hoogontwikkelde en complexe religieuze praktijken van de Dayak-volkeren tal van lokale geesten en voortekendieren betrokken. Net als bij tatoeagetechnieken die in heel Polynesië worden aangetroffen, zijn de tatoeagetechnieken in Borneo waarschijnlijk ook van zeer hoge leeftijd.
Opmerkingen